sahnede iki dev oyuncu.. ayakta alkışlamayacak yoktur.. salon tıklım tıklım.. başından sonuna herkes keyifli.. müzikler, danslar zaten seyirciyi coşturmak için birebir.. bir de hıncal uluç faktörü var.. ona geleceğim..
evet, hikaye güzel, ilgi çekici.. şu yaşımda, bana “olmaz” gibi gelen bi dostluk anlatılıyor. alışılmadık bi ilişki, keyifli diyaloglar.. yine de çok çok başarılı bi metin değil bence. yer yer klişe, ajitasyon.. amerikalı seyirci için mutlaka daha çok şey ifade eden yanları var.
oyun bi kenara, asıl büyük alkışlar oyunculara.. muhteşem bi nevra serezli, olağanüstü bi cihan ünal.. cihan ünal’ı izlememiştim daha önce. eminim başka oyunlarda da iyiydi, güzeldi ama bu rol!.. daha geçen gün 63’üne bastı cihan ünal.. sahnede hala birçok delikanlıyı kıskandıracak bi fizik, mükemmel bi performans.. ben cihan ünal’a bayıldım.. ağzımda en sevdiğim tatlı, mideme indirmeden önce en yoğun tadı almak için nasıl damağımda tutarsam bi süre, cihan ünal’ın oyunundan da öylesi tat aldım.. ve çok istedim sahnede onlar gibi, onlarla dans edebilmeyi..
gelelim hıncal uluç faktörüne.. “altı haftada altı dans dersi” için hıncal uluç geçen salı, köşesinin en uzun yazılarından birini yazdı ve yine de “hiçbir şey anlatmadığımı hissettim. Söylemek istediğim öyle şeyler var ki…” diye koydu son noktayı.. ben o yazıyı internetten okudum. uzundu evet, ama nasıl bi yer kapladığını tiyatro istanbul’un fuayesinde gördüm.. kocaman bi şey.. sizlerle paylaşırken de değindim, hıncal uluç artık eskisi gibi popüler değil, özellikle gençler arasında.. demode bi şey sanki onu okumak. en azından kendi çevremde böyle görüyorum.. ama anlaşılan hala etkisinin büyük olduğu, kaçırmadan takip eden bir kesim var hıncal uluç’u.. o gün, o salonun tıklım tıklım dolmasında en az nevra serezli’nin, cihan ünal’ınki kadar hıncal uluç’un da payı olduğunu hissettim.. o yüzden çekinmeden yazıyorum, ister demode deyin, ister yaşı geçmiş, ben de hıncal uluç okuyorum.. hem kim istemez tiyatro seyircisinin çoğalmasını?
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder